Tıptaki yozlaşmanın müsebbibi mühendisler mi?
OSMAN BÜLENT MANAV I. Lise yıllarıma dair bende derin izler bırakan fotoğraflardan yüklüce bir kısmı, Mut ile İstanbul arasında 14 saati aşkın otobüs seyahatlerine aittir diyebilirim. Toplu topsuz bilumum taşıtlarda sigara içmenin gayet normal karşılandığı o yıllarda, sigara içmeyen, 14 yaşında bir çocuk için bu 14 saatin nasıl da kaplumbağa hızıyla aktığını, nasıl da acınası bir bir uzayzaman eğrisi çizdiğini tahmin edebilirsiniz. Toprağı bol olasıca Aynştayn’ın izafiyet teorisinin ete kemiğe bürünmüş halidir diyebiliriz. Yanıbaşınızdaki koltuğa ne tür bir yol arkadaşının rastlayacağı ise ayrı bir bilinmezdir ve denklemin çözümünü biraz daha zorlaştırır. Açık söylemek gerekirse, insanlarla çabucak kaynaşan, konuşkan, canayakın biri değilimdir. Tabii şimdilerde, yaş kemale erdikçe, yolculukta yanıma rastlayan kimseyle, sosyal zaruret miktarı, nezaketen de olsa üç beş kelam ediyorum. Lâkin 14-15 yaşlarında bir gurbet kuşuyken, bunlar pek umurumda değildi. Otobüse biner, eğer
